ႏွလံဳးသားေက်းကြ်န္

Thursday 5 July 2012

ေနမင္းၾကီးကထြက္ျပဴလာျပီး
ေတးသီငွက္ေတြလည္း
တြန္က်ဴးေနတယ္
သိုးျဖဴကေလးနဲ႕
လွည္လည္သြားေနတယ္ဆိုတဲ႕
ကုိယ္ရဲ႕အိမ္မက္ေတြလည္း
ငိုက္မ်ဥ္းေနရာက
လြတ္ေျမာက္ေတာ႕မယ္
ကုိယ္႕ႏွလံုးသားက
ေသးငယ္လြန္းေတာ႕
ကုိယ္႕ရင္ထဲက
ျပန္႕က်ဲေနတဲ႕ႏွင္းဆီပန္းေတြနဲ႕
ေမႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႕တဲ႕
ပင္စည္ရိုးေပ်ာ႕ေတြဆီ
ကုိယ္သြားပါရေစ
ပိတ္ပင္တားျမစ္ခံထားရတဲ႕
ဒီအျဖစ္ေတြကိုရပ္စဲလိုက္ပါေတာ႕
ကိုယ္ရဲ႕အျပစ္ရွိခဲ႕တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ
အထက္တန္းက်တဲ႕
သုခခ်မ္းသာဆိုတဲ႕
ထည္၀ါခမ္းနားမွဳ
အေဆာင္ေယာင္ေတြကေန
ကိုယ္႕ကိုလြတ္ေျမာက္ခြင္႕ျပဳပါေတာ႕ခ်စ္သူ
ခ်စ္ရသူရဲ႕အလွတရားအတြက္
ကိုယ္၀ိဥာဥ္ကိုေႏွာင္ဖြဲ႕ထားတဲ႕
ကိုယ္ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ခ်စ္ျခင္းေမတာၱ
ေထာင္႕ငါးရာကိုကိုယ္ျပန္ေတာင္းပါရေစ
ပထ၀ီေျမလိုေအးစက္ေနတဲ႕
မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားေလွာင္အိမ္
ေရခဲျပင္ကုိ
ကိုယ္႕ရဲ႕ေ၀ဒနာမ်က္ရည္ေတြနဲ႕သာ
ေပ်ာ္၀င္လိုက္ပါေတာ႕ခ်စ္သူ.............

3 comments:

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္ said...

အိုး..........ကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာ။ၾကိဳစားထား

မင္းမုန္းတဲ႕သူ(အလြမ္းကဗ်ာမ်ား) said...

ကဗ်ာေလးေတြေကာင္းတယ္ဗ်...

Unknown said...

​ေကာင္​းလိုက္​တဲ့ကဗ်ာထိမိတဲ့စာသား ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္​းျၿပီးဖြဲ႕ပံုရတယ္​​ေနာ္​

Post a Comment

Popular Posts