ႏွလံုးသားထက္ကမုန္တိုင္း

ခ်စ္သူေရ...

ရင္႕က်က္တဲ႕အလြမ္းေတြနဲ႕

ႏြမ္းေၾကြေနတဲ႕အတိတ္လြင္ျပင္ဆီ

ပင္႕သက္ေၾကြေ၀ဒနာေတြ

အေရာင္တင္တဲ႕ညမွာ

အမုန္းေတြေဆာင္ယူလာတဲ႕လမင္းနဲ႕

ရင္ခြင္ကုိျဖတ္လာတဲ႕မုန္တိုင္းေတြေၾကာင္႕

တူႏွစ္ကုိယ္စိုက္ပ်ိဳးဖူးတဲ႕

ေမတၱာေျမလည္း......

အခုေတာ႕ပက္ၾကားေတြအက္လို႕

သလင္းျပင္မွာေပ်ာ္စရာ

အရိပ္ေယာင္ေတာင္ေတြ႕နိုင္ပါ႕မလား။

ေႏြဦးလြင္ျပင္ထက္က

အေလ႕က်ေပါက္ေရာက္ေနတဲ႕

သစ္ပင္အိုၾကီးေတြလို

မိုးနဲ႕ေ၀းတဲ႕လြင္ထီးေခါင္ပါး

ေဆာင္းနဲ႕ေ၀းတဲ႕လြင္ထီးေခါင္ပါး

ျပန္လည္မစိမ္းႏိုင္ေတာ႕တဲ႕

ပန္းေျခြအနမ္းေတြနဲ႕

ငါ႕အိပ္မက္ေတြထဲက

အခ်စ္ရဲ႕သစ္ပင္ေလးလည္း

ေရာ္ရြက္ေတြေၾကြ လြမ္းရက္ေ၀ျပိဳခဲ႕

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္းရဲ႕အလိုေတာ္အရ

ငါဟာမီးျပင္းတိုက္ခံရတဲ႕သစ္ပင္တစ္ပင္

အခ်စ္ေတြတစ္ႏွစ္ပတ္လံုးစိမ္းလန္းခဲ႕သမွ်

မင္းရဲ႕ရမ္းကားမွဳေအာက္မွာ

အေရာင္ေတြေျပာင္းေၾကြေပးလုိက္ရပါတယ္။

 

ခ်စ္သူမသိတဲ႕ဆႏၵတစ္ခု

ေ၀းကြာျခင္းေတြကိုအရမ္းမုန္းတယ္

လြမ္းရမွာေၾကာက္လုိ႕ပါ

ခ်စ္သူ...

မေတြ႕မျမင္ရေပမယ္႕

ငါ႕အေတြးငါ႕အာရံု

ငါ႕ျမင္ကြင္းေတြထဲမွာ

မင္းရဲ႕ပံုရိပ္ေတြအျမဲတမ္းရွိေနပါတယ္။

ခ်စ္သူေရ..

ဆံုဆည္းျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ

ေ၀းကြာျခင္းေတြဒြန္တြဲေနတယ္

အဲဒါကိုငါသိပါတယ္

ျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ႕ဘူးလားဆိုတာကုိ

ေရေရရာရာမသိေပမယ္႕

ငါ႕စိတ္ကိုက

ပိုးဖလန္လိုမ်ိဳးမီးလွ်ံကုိတုိး

ျပန္ဆံုမဲ႕ရက္ကုိေမွ်ာ္လင္႕ေနမိတဲ႕

ငါ႕ႏွလံုးသားထဲကို

မင္းတစ္ေယာက္တညး္သာ

၀င္ခြင္႕ျပဳမွာပါ။

မင္းသာေရာက္လာမယ္ဆို

ငါ႕ႏွလံုးသားတံခါးေလးကို

အသာေလးေခါက္လိုက္ပါ

ငါ႕ရင္ကိုလွဳပ္ခတ္ေစမယ္႕

မင္းရဲ႕အခ်စ္ကိုအျမဲတမ္းေစာင္႕ေမွ်ာ္ေနသူမို႕

ငါ႕ရင္ဘက္ႏွလံုးသားထဲက

မပ်က္သုဥ္းတဲ႕ရင္ခုန္သံ

မဆံုးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕သံေယာဇဥ္ေတြကို

မင္းရဲ႕ရင္ခြင္က်ယ္

ႏွလံုးသားလြင္ျပင္ထက္မွာ

ငါ႕ရဲ႕အသည္းႏွလံုးတစ္ခုလံုးကိုရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံပါရေစ။

အလြမ္းရဲ႕လမင္း

ဒို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ

လေရာင္ရဲ႕အလင္းဟာ

အလြမ္းေတြကိုလွဳပ္ႏွိဳးေနတာမို႕

သတိရျခင္းေတြကတစ္ျဖည္းျဖည္းက်ယ္ေလာင္

တမ္းတစိတ္ကိုေမ႕မရတဲ႕အတိတ္ဆီ

ထုိးေၾကြးေနရတဲ႕ညေတြမ်ားခဲ႕ျပီ။

ခ်စ္သူေရ...

ဒုိ႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားကျမားတစ္စီး

ေကြ႕ေကာက္ေနတဲ႕ရနံ႕

အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္ေတြနဲ႕

လြင္ထီးေခါင္ဆန္လား

ေမြးရာပါအလြမ္းေတြနဲ႕

ေအာက္ေမ႕ဖြယ္အတိတ္က

သကၠရာဇ္ဘူတာစဥ္ကို

တစ္ရိပ္ရိပ္၀ါးျမိဳ

ဦးတည္ခ်က္မရွိပဲေနာက္ျပန္သြားေနတဲ႕

လြဲေခ်ာ္မွဳေတြနဲ႕အရွိန္ျပင္းျပင္း

ေမာင္းႏွင္သြားျပီ။

ျပန္မလာေတာ႕ဘူးတဲ႕လား

ငါ႕ရင္ခြင္ကေန

မုန္တိုင္းေတြက်ေရာက္ေနတဲ႕

အလြမ္းေတြကုိေခ်ာ႕သိပ္

ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြကိုသို၀ွက္

အခ်စ္ရနံ႕ေတြပ်ံ႕လြင္႕

သေဘာၤတစ္စီးတစ္ေလမွမရွိတဲ႕

ငါ႕ရင္ဘတ္ႏွလံုးသားဆိပ္ကမ္းမွာ

အမုန္းဆိုတဲ႕လွိဳင္းပုတ္သံေတြပဲၾကားေနရျပီး

အခ်စ္ဆိုတဲ႕ခ်ိဳျမိန္တဲ႕

ရယ္ေမာသံေတြေဆြးေျမ႕ေသဆံုးေနတယ္။

အေနေ၀းခ်ိန္

သတိရျခင္းေတြတစ္ဖြဲဖြဲေၾကြတဲ႕

မ်က္၀န္းထဲမွာေသာကႏွင္းေတြ

ခရမ္းျပာေရာင္ေတာက္လို႕

ဘ၀မွာရွဳံးနိမ္႕မွဳေတြနဲ႕သာ

အၾကိမ္ၾကိမ္ေရခ်ိဳးခဲ႕ရသူပါ

ငါတယုတယစိုက္ပ်ိဳးခဲ႕တဲ႕

ႏွလံုးသားထဲက

သစ္ပင္တစ္ပင္အျမစ္တြယ္ရာ

ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္မွာ

ပန္းေတြမပြင္႕ခဲ႕

တစ္ျဖည္းျဖည္းေသြးေျခာက္ေအးခဲ

မ်က္ရည္ေတြကိုရင္ႏွင္႕မဆံ႕ထုပ္ပိုးထားရ

ေသြးမတိတ္အိပ္မက္ေတြသာ

ညညေတြမွာအရွင္လတ္လတ္

ပန္းထြက္ခဲ႕ေပါ႕

တစ္ကုိယ္လံုးစိမ္းျမတဲ႕ဒဏ္ရာေတြနဲ႕

သဇင္ေတြလိုငါ႕ေခါင္းမွာေ၀ဆာေနတာက

ခြဲခြါျခင္းေတြသီတြဲထားတဲ႕သစ္ရြက္ေတြပါ

ငါတို႕ေ၀းျပီဆိုတဲ႕ေတးသီခ်င္းကိုသာ

မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာအခါခါသီဆုိခဲ႕ရ

ရွံဳးနိမ္႕ျခင္းတိမ္တုိက္ေတြကို

ငါ႕လက္ဖ်ံနဲ႕ဆြဲအယူလိုက္မွာ

ေ၀ါကနဲသြန္ခ်လိုက္တဲ႕မေရရာျခင္းေတြ

လယ္ကြင္းတစ္ကြင္းစာေရေတြလႊမ္းလို႕

လေရာင္ေအာက္မွာေတာင္

နားလည္ျခင္းေတြ၀တ္မွဳန္မကူးႏိုင္ခဲ႕သူပါ။